Geplaatst op 06:00h
in
Leest,
Online verhaal
Zachtjes loop ik de woonkamer in. Lorenzo draait zich om en strekt zijn hand naar me uit. Dankbaar pak ik die van hem aan. Toen ik zijn vader hoorde vragen naar mij, ben ik snel weggekropen en naar beneden gekomen. En nu sta ik bijna tegenover ze, de ouders van Lorenzo.
‘Pap, mam. Dit is Liz,
mi novia.’ zegt Lorenzo als ik naast hem sta.
‘Buenos dias.’ zeg ik voorzichtig, niet helemaal zeker van mijn Spaanse uitspraak. De ouders van Lorenzo glimlachen even naar me. Dan stapt de moeder van Lorenzo naar voren en trekt me in een omhelzing.
‘Hallo lief kind.’ zegt ze vriendelijk. Dan stapt ze achteruit, maar houd mijn schouders nog even vast.
‘We spreken ook gewoon Engels, als dat beter uitkomt voor jou. Maar enorm lief dat je zo je best doet.’ zegt de vader van Lorenzo voor hij me ook even kort omhelst. Ik moet even wennen aan de vriendelijkheid van deze mensen. Ik knik even en glimlach dan. Misschien wordt dit makkelijker dan ik had verwacht.
Lorenzo loopt voor zijn ouders uit en gebaart naar de bank zodat zijn ouders weer kunnen gaan zitten.
‘We laten jullie even alleen. Willen jullie nog thee?’ vraagt Dante. Hij en Jason lopen al richting de keuken.
‘Graag.’ antwoorden Lorenzo en ik in kor. Beide mannen grijnzen nog als ze de keuken in lopen en het laatste wat ik van ze zie, is Jason die me ook nog even een knipoog geeft. Waarschijnlijk om me succes te wensen.