25 jul Sarah Pinborough – 13 minuten

Ik was dertien minuten dood. 

Ik kan me niet meer herinneren hoe ik in het ijskoude water terechtkwam, maar dit weet ik nog wel: het was geen ongeluk en ik was niet suïcidaal. 

Ze zeggen dat je je vrienden dichtbij moet houden en je vijanden nog dichterbij, maar als je een tiener bent, is het moeilijk om ze uit elkaar te houden. Mijn vrienden houden van me, dat weet ik zeker. Maar dat betekent niet dat ze niet hebben geprobeerd om me te vermoorden. Of wel? 

Nou, dat klinkt toch gewoon al spannend! Want spannend is dit boek zeker! Ik heb hem in een ruk uitgelezen en ben nu nog ondersteboven van het verhaal! Wat mega goed bedacht!

Om te beginnen bij het begin, voordat je het boek überhaupt ook maar openslaat: De cover!
Ja, hier is het een en ander al vanaf te lezen door alleen naar de cover te kijken. Zo zien we iemand vallen, dat zou best wel eens terug kunnen slaan op het meisje dat verdrinkt. Dit meisje heet trouwens Natasja, vaak afgekort naar Tasja. Ze is echt, hoe zeg je dat, een populaire barbie…
Maar daar hadden we het niet over. Je ziet op de cover dat Natasja in het water ligt. Je ziet boomwortels die in het water lopen/hangen/zweven. Meer is er niet te zien, maar het maakt het wel heerlijk mysterieus!
Wist je trouwens dat dit een hardcover is? HEERLIJK!

Het verhaal! Misschien heb je, net als mij, hetzelfde idee als je de achterkant van het boek leest? Ik had geen idee wat ik met deze samenvatting moest, in mijn ogen vertelde het nauwelijks iets. Het enige wat we nu weten, is dat er iemand 13 minuten dood is geweest en dat zij haar vriendinnen verdenkt. Meer weet je eigenlijk niet.
Dus ik ging vrij blanco het verhaal in. Dat vind ik best prettig omdat veel dingen die gebeuren in het boek ‘niet verwacht’ gebeuren. Snap je me nog? In ieder geval, doordat ik nog niet veel wist van het boek, kon ik echt genieten van het verhaal en zat ik niet te wachten tot iets ging gebeuren wat ik op de achterkant al had gelezen.

Ik vond het verhaal dan ook lekker vlot weglezen. De hoofdstukken zijn niet al te groot waardoor je dus makkelijk nog een hoofdstukje leest, en nog een, en nog een. Je weet hoe dat gaat. Toch moet ik eerlijk toegeven dat ik het boek wel weg kon leggen. Soms waren er namelijk wat stukken die voor mijn gevoel langzaam gingen en waar ik makkelijk afgeleid was.
Maar daar staan natuurlijk de spannende en onverwachte stukken tegenover! Want op sommige momenten kon ik het boek ab-so-luut niet wegleggen! Dan gebeurde er zo iets nieuws, iets wat niet te voorspellen was, dat ik door MOEST lezen van mijzelf!

Het liefste wil ik jullie van alles vertellen over het einde, want daar kreeg ik de grootste schok in tijden! Net als je denkt dat je als super detective alles hebt uitgezocht, blijkt het verhaal heeeeeeel anders in elkaar te steken! En dat is dus het moment waarop ik erachter kwam, dat ik maar niet moet gaan werken bij CSI. Dat gaat niet goed denk ik, want ik had dit nooit zien aankomen!

Dus als je mij vraagt wat ik van het boek vond: Ik vond hem spannend. Ik vond hem goed. Maar ik vond hem vooral onverwacht. Er wordt gezegd dat het lijkt op Pretty Little Liars en op Mean Girls. Ik ben het daar echt mee eens! Zodra je het boek dicht slaat omdat je hem uit hebt, ben je het met me eens. Het is de perfecte mix die je kippenvel bezorgd op de momenten dat je het niet verwacht!

O, trouwens: Voortaan ga ik cijfertjes uitdelen. Om net wat meer duidelijkheid te krijgen hoe het boek voor mij was. Dit zal elke keer een cijfer zijn tussen de 1 en de 10, net als op school zeg maar. En om te beginnen, krijgt dit boek een dikke 8!

Titel: 13 minuten
Auteur: Sarah Pinborough
Uitgeverij: Best of YA (van Goor)
Verschenen: mei 2017
Pagina’s: 368
ISBN: 978 90 003 5570 9
Cijfer: 8