18 apr Kayla Cagan – Piper Perish

Scholier Piper Perish is geobsedeerd door kunst, Andy Warhol en New York City. Haar motto is: ‘Wat zou Andy doen?’ Piper en haar twee beste vrienden – Etsy-handelaar Kit en Pipers designervriendje Enzo – kunnen niet wachten tot ze Houston kunnen verlaten. Ze hebben een pact gesloten samen naar de NYC art scene te gaan na hun eindexamen, maar hun ‘fifteen minutes of fame’ klappen al in elkaar voor ze begonnen zijn.

Ik heb dit verhaal als manuscript mogen lezen voor Best of YA! Supertof, maar dat betekende dat ik geen idee had waar het over ging toen ik begon! Want er zit geen flaptekst op. Dus totaal blanco ben ik begonnen aan dit verhaal!

En ergens was dit misschien wel lastig. Want doordat ik helemaal geen idee had wat ik kon verwachten, duurde het best lang voordat ik lekker in het verhaal zat. Pas heel laat in het verhaal had ik door dat het ging om een tienermeisje en haar problemen. Geen magie, geen fantasie of onwerkelijke dingen. Alleen de realistische problemen die elk tienermeisje kan overkomen.
Het waren dan ook diezelfde problemen waardoor ik me af en toe net de oud voelde voor het verhaal. Ik bedoel, ik ben bijna klaar met mijn studie, terwijl Piper zich bezighoud met het feit of ze wordt toegelaten op haar kunststudie. Of haar zus die enorm vervelend tegen haar is en waarmee het een en ander gebeurd, terwijl mijn zusje en ik enorm goed kunnen opschieten. Aan de ene kant voelde ik me er ‘te oud’ voor, maar aan de andere kant kunnen ze juist perfect in mijn leven passen, als ik net wat anders tegen de problemen van Piper aankijk, komen ze namelijk ook in mijn leven voor: Waar ga ik straks werken en komt dat wel goed, hoe ga ik dat allemaal regelen, wat ga ik doen als dingen heel anders lopen.
Diepzinnige gedachte, is het niet?

Maar, ondanks dat Piper het een en ander heeft om over na te denken en om zichzelf uit te redden, vind ik het wel heel tof hoe ze zichzelf blijft. Normaal gaan de mensen in Young Adult boeken een hele transformatie tegemoet waarin ze bijna een ander personage worden. Piper niet! En dat vond ik zo tof!
Want ondanks dat dingen tegen zitten, blijft ze kunst maken en blijft ze zich anders (niet negatief anders!) kleden en gedragen. And I like that a lot!

Ooooo! Ik vond het zo tof dat het hele boek een dagboek is! Het is geschreven alsof Piper het heeft opgeschreven in haar dagboek en dus echt tegen je praat. Daardoor snap je eigenlijk meteen hoe Piper over die dingen denkt en hoef je dat niet zelf uit te vogelen. Best prettig!
Ik vond deze ‘dagboekvorm’ ook enorm lekker lezen! Ik ging er lekker doorheen en de bladzijdes lezen snel weg. Geen moeilijke woorden, geen moeilijke zinnen. Gewoon lekker luchtig en simpel, ondanks de onderwerpen waar Piper mee te maken krijgt af en toe.
Trouwens, het is een fijne vorm van lezen voor mensen die altijd opzien tegen de grote lappen tekst. Want omdat het in een dagboekvorm is geschreven, staan de zinnen los van elkaar. Ik vond het wel wennen aan het begin, maar uiteindelijk toch fijn lezen. Zo is de blokkade voor mensen die willen lezen maar tegen de lappen tekst opzien, misschien wat kleiner!

Mijn mening: Ik moest er goed inkomen, maar eenmaal in het boek, las hij zo weg! Heel realistisch door de situaties met problemen waarin Piper zich bevind. En heel erg leuke personages! De een heel kunstzinnig en de ander juist niet! Leukleukleuk!

Titel: Piper Perish
Auteur: Kayla Cagan
Uitgeverij: Best of YA (Van Goor)
Verschenen: april 2017
Pagina’s: 368
ISBN: 978 90 003 502 6