
04 jul Online verhaal – Hoofdstuk 2
“Nu deze dame onderweg is naar beneden, kunnen wij nog even een nummertje doen, nietwaar?” vraagt Lorenzo aan het publiek, waarop het publiek losbarst. In zijn ooghoeken ziet hij hoe Rob Liz meeneemt.
Met een glimlach draait hij zich om naar zijn drummer en knikt. Zijn drummer knikt terug en zet het volgende nummer in. Vol van enthousiasme en gewapend met een glimlach, begint Lorenzo aan zijn tekst.
“Moet dit Rob, mag ik Rob zeggen?” vraagt Liz terwijl ze met hem mee loopt. Met een glimlach antwoordt Rob: “Natuurlijk mag jij dat.”
“Ik heb hier helemaal geen zin in, waarom heeft hij mij gekozen?” vraagt Liz zich hardop af. Ze hoort hoe Rob grinniken voor hij antwoord: “Misschien heeft u zijn interesse getrokken daarnet op de gang, maar ik weet helaas niet hoe Lorenzo denkt. Maar misschien is het wel goed geluk.”
“Nou,” antwoord Liz sacherijnig, “het is maar wat je goed gelukt noemt…”
Met een grote sprong eindigt Lorenzo zijn nummer. Als hij even opzij kijkt, ziet hij hoe Rob Liz helpt naar het trapje aan de zijkant van het hoofdpodium. Met een glimlach loopt hij naar het trapje om Liz op het podium te helpen.
Als ze bij hem staat, draait hij zich om naar Rob en geeft hem een knipoog. Hij ziet hoe Rob moet lachen en zijn duim naar hem op. Hij draait zich om en met een hand op de rug van Liz, loopt hij naar het midden van het podium.
“Als eerste, wat een prachtig shirt heb je aan!” zegt Lorenzo door de microfoon. Het publiek begint te juichen, maar hij ziet dat Liz het niet naar haar zin heeft.
De drummer zet een nieuw nummer in. Meteen begint het publiek te juichen en te gillen omdat ze het liedje herkennen. Lorenzo zet een stap naar achteren en begint met zijn eerste zin. Met een sexy blik kijkt hij Liz aan, klaar om een spelletje met haar te spelen.
Liz kijkt hem aan als Lorenzo zijn eerste zin zingt. Liz herkent het nummer, omdat dit het enige liedje is wat ze kent. Ze ziet hoe Lorenzo haar probeert uit te dagen. Even doet Liz haar ogen dicht en zucht. Als Lorenzo een spelletje met haar wil spelen, speelt Liz mee ook, maar wel op haar manier!
Ze hoort hoe Lorenzo zijn tweede zin zingt. Dan draait ze zich om en loopt bij hem weg, richting zijn band. Even pakt Lorenzo haar bij haar arm en draait haar zijn kant op. Een seconde lang kijkt ze hem recht in zijn ogen aan. Dan glimlacht ze en trekt ze zich los.
Lorenzo ziet hoe Liz zich voorover buigt en wat aan Marije, zijn achtergrondzangeres, vraagt. Dan ziet ze hoe Marije even in zijn richting kijkt en dan lacht. Een benauwd gevoel overvalt hem. Het liedje dat hij momenteel zingt is een duet en Marije zou zo moeten invallen. Hij haalt diep adem en doet zijn ogen dicht, in afwachting wat er gaat komen.
Met zijn ogen dicht hoort hij hoe een vrouwenstem het andere gedeelte van het couplet zingt. Even is hij verbaast als hij zijn ogen open doet, want het is niet Marije die hij hoort zingen. Liz heeft zich omgedraaid en kijkt hem recht aan. Die prachtige stem, die mooie zuivere klanken… Ze komen van Liz!
Aan de grond genageld luistert hij naar de zang van Liz. Hij ziet haar recht op zich afkomen en even weet hij niet wat hij moet doen. De passie, de volle overtuiging die Liz meegeeft aan de tekst die ze zingt. Bijna vergeet hij dat hij moet beginnen met het refrein.
Zodra Lorenzo begint met het refrein, draait Liz zich weg van hem en loopt naar de zijkant van het podium. Hij ziet hoe Liz omhoog kijkt en naar iemand zwaait, waarschijnlijk haar vriendinnen. Langzaam loopt Lorenzo op Liz af, al zingend, zonder haar uit het oog te verliezen. Stiekem hoopt Lorenzo dat ze vergeet dat het straks weer haar beurt is, zodat hij wat ruimte heeft om haar uit te dagen maar op dat moment draait Liz zich om en begint aan haar refreinstuk.
Met volle overtuiging loopt ze weer op hem af. Ze kijkt hem recht in de ogen en even heeft Lorenzo het idee dat Liz dwars door hem heen kijkt. Hij ziet hoe ze een glimlach krijgt op haar gezicht terwijl ze prachtig zingt. Met haar hand tegen zijn borst zingt ze de laatste zin van het refrein: “Stop stealing my heart away.”
Nooit had Liz verwacht dat ze zoveel plezier zou hebben in zingen voor publiek. Nog nooit heeft iemand haar horen zingen, laat staan dat ze ooit op een podium heeft gestaan. Maar Lorenzo vroeg erom. Hoe hij naar haar keek, hoe hij haar uitdaagde, ze moest wel!
Maar vooral nu, het spelletje dat ze spelen. Het flirten en het hele spektakel om het zingen heen. Even voelt het alsof alleen zij en Lorenzo samen zijn, en niet omdat ze verliefd is, spreekt ze zichzelf toe, maar omdat ze een spel spelen. Een spel tussen twee volwassen mensen.
Met een glimlach eindigt ze het couplet en laat haar hand, die op zijn borst ruste, naar beneden vallen. Lorenzo brengt tergend langzaam zijn microfoon naar zijn mond om verder te zingen, maar zijn ogen laten haar niet los. Het voelt alsof ze verlamt is. Als hij zijn andere hand langzaam naar haar gezicht brengt, herpakt ze zichzelf en loopt bij hem weg.
Iedereen om haar heen juicht, en als ze bij de rand van het podium komt, steken mensen hun handen naar haar uit. Ze merkt dat het publiek het leuk vind als ze er een show van maakt, dus vol enthousiasme begint ze aan haar tweede couplet. Terwijl ze heen en weer springt, op en neer danst en andere gekke capriolen uit haalt, probeert ze uit de buurt van Lorenzo te blijven.
Pas bij de laatste keer dat ze het refrein zingen, voelt ze zich sterk genoeg om weer naar hem toe te lopen. De muziek wordt langzaam zachter, rustiger van maat. Ze staan tegenover elkaar en kijken elkaar recht aan. Hij trekt haar dichter tegen zich aan. Beide zingen ze de laatste zin van het nummer, en Lorenzo buigt zich naar haar toe totdat…
Met een ruk wordt Lorenzo bij Liz vandaan getrokken. Hij kijkt om zich heen en ziet hoe Dante het podium op rent. Nu pas merkt hij dat de band alweer een nieuw nummer heeft ingezet, een nummer dat hij samen met Dante heeft opgenomen. Dante had toestemming gegeven om met Lorenzo op tournee te gaan, en per show komt hij minimaal één keer op het podium, en laat dat nou net op dit moment zijn…
Snel kijkt Lorenzo om hem heen of hij Liz nog ergens ziet, maar hij ziet haar net de laatste treden van de trap aflopen en uit zijn zich verdwijnen…
Geen reactie's