14 aug Julie Kagawa – Inferno
Ember heeft ontdekt dat de Oudste Draak, de leider van de wrede drakenorganisatie Talon, maar op één ding uit is: heerschappij over de wereld. Nu de Orde van St.-Joris is vernietigd, staan zij, Riley en Garret er alleen voor. Er is nog een heel kleine kans om de wereld te redden. Daarvoor moet het drietal afreizen naar een plek diep in het Amazonewoud, waar ze op zoek gaan naar een geheimzinnige figuur die de sleutel in handen zou hebben om Talon tegen te houden. Als Ember en haar vrienden de reis tenminste overleven.
Maar de tijd dringt, want Talon is bezig een enorm leger van drakenklonen te verzamelen voor een laatste, allesbeslissende slag. En als ze winnen, zal de wereld in brand staan.
Ein-de-lijk guys! Eindelijk konden we verder lezen en het laatste deel lezen in de strijd om Talon! Ember en haar vrienden gaan het weer opnemen in de strijd van leven en dood. Want hoe deze strijd ook eindigt, niks is meer hetzelfde.
Dit boek las ik trouwens ook voor de boekenclub van juli! We hebben het er dus zeker over gehad. En de grootste vraag die avond was: Wie ship jij en hoe spreek je Garret uit?!?
Oké, om bij het begin te beginnen. Het is natuurlijk best een tijdje geleden dat ik het vorige deel van deze serie heb gelezen. Ik wist er denk ik niet al teveel meer van, maar dat bleek helemaal niet erg! In de eerste paar hoofdstukken neemt Julie je weer helemaal mee zodat je helemaal up-to-date bent wanneer de actie begint. Er zitten een paar flasbacks in waardoor je weer even wordt teruggenomen naar de andere delen en er worden dingen uitgelegd. Super!
Dus gingen we snel door. Je hoeft trouwens niet lang te wachten voor de actie hoor! Je valt gelijk met je neus in de boter, want terwijl jij nog een beetje aan het uitzoeken bent hoe alles ook alweer zat, gaat de actie rustig verder. Daardoor las het begin heerlijk snel weg!
Al moet ik ook toegeven dat er soms stukken zaten in dit boek waarvan ik dacht: Eeeeeeen door! Dan was het voor mij net wat te ‘saai’, te langdradig zeg maar. Vooral in het plannen van bepaalde actie stukken, om zo vaag mogelijk te blijven! Hierdoor heb ik denk ik 2 keer het boek weggelegd voor die avond. En dat is best jammer, want daarna werd het best spannend hoor!
Nog iets wat ik wel jammer vond: De emoties van de personages. Zo had ik het idee dat de liefde in dit boek later is toegevoegd. Laat me dat uitleggen. Ik heb namelijk heel erg het idee dat Julie dit boek zo spannend wilde maken, dat ze vergat dat er relaties waren, dat er verliefde personages waren. Zo lees je de hele tijd over strategieën en overpeinzingen van de rebellen, en zo ineens heeft iemand kort vlinders en is het binnen een halve bladzijde weer strategie.Dit kan natuurlijk ook expres zijn. Want misschien is het wel heel realistisch om de liefde even aan de kant te zetten in de tijd van oorlog. Hmm, interessant idee. En als dit zo is, als dit expres is gedaan: Chapeu Julie! Ik zou het namelijk niet weten, ik heb het geluk nog nooit in een oorlog te hebben geleefd!
Maar de emoties vond ik wel jammer af en toe. Verdrietig is in 1 zin uitgelegd en zie je daarna niks meer van. Bang komt bij mij absoluut niet bang over en vastberaden is in mijn idee meer van: ‘Ja, wat moeten we anders?’ Ik vond het niet echt lekker overkomen, alsof je niet zelf meedeed met de oorlog. Vaak wist ik niet eens hoe de personages zich voelde en dat is denk ik een gemiste kans.
Wat wel weer enorm tof was, was het lezen uit verschillende personages. Zo las je een aantal ‘verhalen’ door elkaar. Je leest zeg maar hoe dit personage de situatie meemaakt, en hoe dat personage het allemaal ervaart. Maar daarnaast lees je ook de persoonlijke dingen die de personages meemaken. Zoals Ember en haar overpeinzingen rondom Dante. Of zoals Riley/Kobalt en zijn overpeinzingen rondom zijn rebellenclub en zijn nieuwe… nee, dit ga ik niet verklappen, daarvoor moet je het boek lezen!
Over Ember gesproken. Het viel me op dat de focus steeds meer van haar afglijd. Hoe je in boek 1 vooral uit haar perspectief las, is dat hier niet zo veel meer. Het is niet alleen Ember en haar strijd tegen Talon, iedereen heeft een plekje gekregen. Het is een heel team en je leest ook vanuit de kern van het team. Dat betekend dat je vooral switcht tussen Ember, Garret en Riley. En soms even naar Dante. Maar dat vind ik heel prettig. Het is dus uiteindelijk niet Ember waar het hier nog om draait, het is echt de oorlog geworden. Dat vind ik enorm sterk!
Dan het einde. I like it! Heerlijk gevecht, wel wat opmerking aan, maar er komt zo een ‘spoiler’ stukje. Ik vond dit einde trouwens wel een beetje te verwachten, nogal voorspelbaar zegmaar. Niet dat het er minder leuk om was, maar het verrassende deel was er niet echt.
Oké, om te voorkomen dat de ik-heb-het-boek-of-misschien-de-hele-serie-nog-niet-gelezen-lezer spoilers leest, is het volgende deel wazig. Wil je het toch lezen? Klik erop!
Oké, het boek krijgt van mij een 7. Ik heb ervan genoten en er zat veel actie in. Soms wat te lang om deze actie te plannen en wat voorspelbaar, maar het is een knallend einde! Sowieso het hele verhaal, je zou bijna denken dat het mogelijk zou zijn, omdat draken gewoon als mensen rondlopen. Hmm, misschien kennen we er allemaal wel 1…
Titel: Inferno
Auteur: Julie Kagawa
Uitgeverij: HarperCollins Young Adult
Verschenen: mei 2018
Pagina’s: 382
ISBN: 978 94 027 0113 5
Cijfer: 7
Geen reactie's