30 jan Andrea Portes – Liberty. Hoe ik een (best wel goede) spion werd
Paige Nolan is hyperintelligent, spreekt vijf talen vloeiend, heeft de zwarte band in diverse vechtsporten én kent geen angst. Die unieke combinatie is de reden dat ze wordt gerekruteerd als spion voor een geheime Amerikaanse overheidsorganisatie.
De bedoeling is dat ze naar Moskou vliegt en op zoek gaat naar Sean Raynes, een jongen die een aantal behoorlijk pijnlijke overheidsgeheimen openbaar heeft gemaakt. En dus wil iedereen dolgraag weten wat hij nog meer in zijn schild voert. Wanneer ze de missie tot een goed einde weet te brengen, zal de zaak van haar verdwenen ouders heropend worden.
Paige krijgt een dekmantel – uitwisselingsstudente – en een codenaam – Liberty – en komt in actie.
Van Harpercollins Nederland kreeg ik de kans om dit boek te lezen en daar ben ik heel blij om. Dit boek heb ik uitgelezen in ongeveer 6 uur. Voor mij waren dat 2 dagen, in totaal 4 treinritten van elk anderhalf uur. Ik weet nog dat ik bijna op het station was doen ik het boek dichtsloeg. En geloof me, de volgende dag dacht ik er nog overna!
Toen ik begon aan dit boek, moest ik even wennen aan de schrijfstijl. Het is een verhaal dat wordt geschreven aan jou, ze (Paige, aka Liberty) praat echt tegen je, ze neemt je echt mee in het verhaal alsof ze het aan je verteld terwijl jullie tegenover elkaar zitten en koffie drinken. In games wordt dat volgens mij het breken van de ‘fourth wall’ genoemd, alsof de 4de muur wegvalt, de muur waarachter jij zit. Tsja, lastig uitleggen, google het maar eens. Of lees dit boek, dan begrijp je meteen wat ik bedoel.
Maar deze schrijfstijl moest ik dus best aan wennen. Eerst vond ik het een beetje vervelend, ik had het idee dat het verhaal daardoor wat trager aanvoelde dan het werkelijk ging. Maar al snel was ik daar ‘overheen’. Toen ik er eenmaal aan gewend was, las ik als een sneltrein (haha, grappig Kay, je las dit boek ook in een… je raad het al… een sneltrein)!
Ook iets wat enorm fijn was, maar ook verraderlijk: de korte hoofdstukken!
Persoonlijk vind ik korte hoofdstukken enorm fijn. Je leest er snel nog eentje weg, en nog eentje en nog eentje, maar je snapt dat juist dat ook een valstrik kan zijn. Ik bedoel, voor je het weet, rijd de trein alweer bijna weg van het station waar je moet uitstappen (nee, dat is echt niet gebeurd, echt niet hoor. Alleen bijna…). Op deze manier zit je niet tegen hoofdstukken van 20 pagina’s op te hikken en blijft (voor mij) de leessnelheid er best lekker in zitten!
De inhoud is trouwens ook echt tof. Het is een soort verhaal die ik nog nooit had gelezen. Dit keer geen fantasie, onmogelijke dingen of situaties waar iemand ineens heel gemakkelijk uit komt waardoor het ongeloofwaardig lijkt. Dit boek bevat humor, echt flauwe humor. Het soort humor waar ik gewoon dagen van kan genieten. Flauwe grapjes, woordspelingen, rake opmerkingen op de juiste tijd. Dat zijn de dingen waar ik enorm van kan genieten, dus ik was ook enorm blij dat Paige dezelfde trekjes heeft als mij (want ook zij geniet van dit soort humor).
Er is trouwens wel één ding dat me dwars zit. Dat is het einde van het boek. Nu vertelde ik je net al dat dit boek geen onrealistische situaties bevat, dus dat had ik ook echt niet verwacht, maar ik had niet dit einde verwacht. Het enige wat ik erover kwijt kan, is dat het einde heel open is, alsof het verhaal nog niet af is. Begrijp je wat ik bedoel?
Het is lastig uit te leggen, maar ik heb gewoon nog teveel vragen die blijven hangen en waar ik graag antwoord op wil. Misschien een mooie start voor een volgend boek?
In totaal geef ik dit boek een 7. Het is een heerlijk verhaal om tussendoor te lezen en de humor vind ik prachtig. De hoofdstukken zijn lekker kort waardoor je snel nog een hoofdstukje erbij leest en daardoor zo door het boek heen schiet. Het jammere is alleen dat ik nog veel vragen heb door het open einde waarmee het verhaal sluit.
Titel: Liberty. Hoe ik een (best wel goede) spion werd
Auteur: Andrea Portes
Uitgeverij: HarperCollins Young Adult
Verschenen: januari 2018
Pagina’s: 320
ISBN: 978 94 027 0052 7
Cijfer: 7
Vivian
Geplaatst op 11:57h, 15 februariIk heb dit boek onlangs gekocht op aanraden van een viendin en ben er heel benieuwd naar!