05 aug 5 augustus 2015- Een gedichten van vroeger

Lieve lezers,

Vandaag begon zoals elke andere dag tegenwoordig. Ik sta op, drink een kop thee, geniet van het weer (man, ik kan maar niet wennen aan die heerlijke dagen. Lekker lezen in de zon!) met mijn boek. De laatste tijd was ik bezig met de Touching Juliette serie van Tahereh Mafi. Een geweldige serie waarvan vooral de quotes en de zinnen in de boeken me opvielen. Want af en toe stonden er pareltjes van quotes tussen waar ik even bij bleef hangen of even over nadacht. Sommige quotes vond ik zelfs het delen waard, zoals je kunt zien op de ‘Quotes’ pagina.

Maar goed, daar wilde ik niet echt over hebben. Want toen ik de laatste zin van het laatste boek las, en het boek dicht klapte, moest ik wel even zuchten. Mijn gedachte gingen eigenlijk de hele tijd terug naar al die quotes die ik heb gelezen. Ik was dan ook bijzonder verbaast dat ik, later op de dag, tegen een van mijn eigen gecihten aanliep toen ik het het minst verwachtte!

Ik heb vroeger ook gedichten geschreven. Niet echt de moeite waard om ze op te schrijven en te publiceren of iets. Het was toen meer een uitlaatklep voor me. Maar vandaag kwam ik er onverwachts eentje tegen, eentje die ik toevallig wel heel erg mooi vond. Ik moest iets simpels doen op de computer, maar daar had ik mijn oude agenda uit 2011 voor nodig. En toen ik hem opensloeg, was dit het eerste wat ik las:

2 kinderen rennen,
De een omdat hij anders getikt wordt
De ander omdat hij anders doodgeschoten wordt

2 kinderen huilen,
De een omdat hij een slecht cijfer heeft
De ander omdat zijn ouders dood gaan

2 kinderen vechten,
De een voor een potlood
De ander voor zijn leven

2 kinderen zijn verschillend,
De een is net 10 geworden
De ander werd maar 9

Ik moet eerlijk zeggen, dat ik toch wel een brokje voelde ontstaan in mijn keel. Ik wet niet waarom ik dit heb geschreven, waarvoor of waar ik aan dacht, maar ik vind het mooi, en ik ben blij dat ik dit met jullie kan delen.
Want dit gedicht liet me zien dat er verschillen zijn. Tussen mensen, tussen kinderen.
En het laat me zien dat ik gelukkig moet zijn met wat ik heb, en niet ongelukkig moet zijn met wat ik niet heb.

Bedankt lieve lezer, je bent geweldig! Vergeet dat nooit!

Kus,
Kayleygh