14 nov 14 november 2015 – #prayforparis

Het is 08:15 als mijn vriend uit bed gaat om naar zijn werk te gaan. Aangezien ik toch wakker ben, pak ik mijn telefoon om mijn facebook tijdlijn te bekijken. Om 09:00 moet ik pas bij de oma van mijn vriend zijn, waar ik op zaterdagochtend altijd help met het schoonmaken van haar huis.

Op mijn telefoon heb ik een whatsapp berichtje van een vriendin in de groepsapp. Ze stuurde om 00:30 of iemand meekeek op het nieuws. Aanslagen in Parijs, zei ze. Nieuwschierig ga ik naar ad.nl want ik wil graag weten waar ze het over heeft.

Ik sla mijn hand voor mijn mond als ik de berichten lees. Het ene na het andere bericht is allemaal negatief nieuws. In totaal al 120 doden, op verschillende plekken.
Ik open instagram en facebook en ik zie niet meer dan afbeeldingen, meningen en hastags. Allemaal voor Parijs, allemaal even geschokt.

Een traan rolt over mijn ogen als ik besef dat deze onschuldige mensen hun leven hebben gegeven omdat iemand, een organisatie, een standpunt wilde neerzetten. Het doet pijn als ik besef dat er mensen zijn die hiertoe in staat zijn…

Om 09:00 stap ik bij de oma van mijn vriend binnen. Ze vraagt waarom ik zo stil ben. Ik leg haar uit qat er is gebeurd, en ze begint meteen te huilen. Ze kent niemand die er op dat moment was, maar ik kan aan haar zien dat het haar zwaar valt.
Nu is het 11:30 en we zitten in een cafeetje vlak bij haar huis wat te drinken. Oma kijkt uit het raam, haar ogen vochtig. Ze zegt niks. Ik ook niet. Allebei zijn we verbijsterd, zij op haar manier en ik op het mijne.

Het is verschrikkelijk. Maar het is pas het begin zeggen ze… Het begin van het einde zeker?
Mijn medeleven gaat uit naar de nabestaande en iedereen die er verdriet van heeft. Dat dit alles zo snel mogelijk voorbij mag zijn.
#prayforparis #jesuisparis