Izzy had nooit verwacht dat ze op haar achttiende het slachtoffer zou zijn van een internationaal online-schandaal. Maar als expliciete foto’s van haar met de zoon van een politicus online komen te staan, laten treiteraars niets van haar heel. Gewapend met een enorme bak nacho’s en haar beste vriendin Ajita als steun en toeverlaat, probeert ze het van zich af te lachen. Maar als de dagelijkse slutshaming verergert, leert ze snel dat de wereld tienermeiden niet oké behandelt. Allesbehalve oké zelfs.

Laten we dit keer eens beginnen bij de cover. Want ja, die valt natuurlijk wel op! Hoe heerlijk kleurrijk en toch best clean. Ik werd er helemaal blij van toen ik dit boek zag liggen in de boekenwinkel! Het trok me aan, het lokte me. En dat is gelukt! Want ik heb dit kleurrijke boek gelezen!

Maar voorbij de cover zit natuurlijk het verhaal waar het om draait. En helaas, ik moet je toegeven dat ik er hogere verwachtingen van had. Jaja, ik hoor je denken: ‘Maar Kay, jij doet toch niet aan verwachtingen?’
Dat klopt, ik probeer zo min mogelijk verwachtingen te hebben van een boek voordat ik begin. Alleen zo kan ik een zo’n eerlijk mogelijk oordeel vellen over een verhaal. Althans, dat probeer ik. Ik ben bang dat ik in dit geval iets teveel heb gehoord van tevoren over dit boek. En ja, daarom viel hij een beetje tegen. Laat me het je uitleggen.

Om te beginnen: Ik heb enorm veel mensen gehoord dat het boek leuk was, dat er grappige humor in zat (‘grappige humor’, gek, humor is toch altijd grappig? Lekker geschreven Kay…). Maar humor is een breed begrip. De ene humor is de andere niet. Wat iemand heel grappig kan vinden, kan de volgende juist irritant vinden. En dat is wat er bij mij gebeurde. En dat hield me vaak tegen met lezen, want er worden echt veel grappen gemaakt. Soms wel pagina’s lang over 1 onderwerp. Dat ging mij soms een beetje te ver waardoor ik het boek weglegde of heel snel afgeleidt werd.
Ik had echt zin om een boek met humor te lezen. Maar helaas was dit soort humor niet helemaal mijn ‘pakkie an’. Ik kon er in veel gevallen niet om lachen. Wat ik dus eigenlijk probeer duidelijk te maken: Het is geen slechte humor, alleen niet mijn soort. Misschien vind jij het weer enorm leuk om te lezen! Mensen verschillen, gelukkig maar!

Oké, door naar het volgende punt: Het verhaal!
Dat vond ik wel goed. Helaas is dit onderwerp heel actueel en komt het vaak voor. Ik vond het dus heel fascinerend om te lezen hoe Izzy hiermee om ging. Trouwens, Izzy is echt een topmens! Ik vond haar zo leuk, zo sterk en zo dapper. Ze deed zo haar best om niet te laten merken hoe erg het haar raakte, door haar mannetje te staan tegen de buitenwereld. Maar het was zo realistisch om te lezen dat het haar juist wel raakte en dat ze eraan kapot ging. Ik denk dat dit enorm veel gebeurd in de huidige samenleving. Dat we allemaal maar sterk proberen te blijven tot we onszelf kapot maken. Maar dat is een andere discussie, eentje waar ik wel over na ben gaan denken na dit boek. In ieder geval nog meer over na ben gaan denken dan ik al deed!

Hmm, nu wil ik je eigenlijk iets gaan vertellen over het einde van het boek. Omdat dit stukje spoilers kan bevatten, moet je er even op klikken als je het echt wilt lezen! Dus als je niets van de inhoudt wilt weten, niet klikken!
Ik vond het einde enorm voorspelbaar. Je leest eerst hoe haar beste vriend zich nooit echt om haar bekommerd als een geliefde, maar ineens slaat dat om. En dat toevallig op ongeveer hetzelfde moment wanneer de website over Izzy online komt. Het was nogal voorspelbaar. Naja, dat vond ik vooral. Dat was wel jammer.

We bespraken dit boek een tijd geleden tijdens Kayleygh’s Bookclub en hier kwam eigenlijk hetzelfde naar voren: De humor moet je liggen, maar het verhaal is sterk!

Dit boek krijgt van mij een 3,5 sterren. Ik vond hem vooral sterk om het onderwerp. Er zou meer over geschreven moeten worden, vind ik!

Titel boek: Alles behalve oké
Auteur: Laura Steven
Uitgeverij: Karakter Uitgevers B.V.
Verschenen: april 2018
Pagina’s: 304
ISBN: 978 90 452 1208 1