Instagram

kayleygh.nl

 32    101


  • Een nieuw patroon in de webshop! Nooit meer slapeloze nachten door teveel licht in de kamer. Met dit slaapmasker ga
  • Geen prinses die prinses wordt zonder hulpmiddelen, zo ook deze Disney prinses!  #staytuned   #disney   #haken   #crochet   #haakpatroon   #crochetpattern   #crochetdisney   #disneyhaken 
  • Belle is home Find the crochetpattern on kayleygh.nl! Available in Dutch and English! ... Belle is thuis Vind het haakpatroon
  • Voor de kerst begon, besloot ik een trui te haken. Zo kon ik mijn oma toch nog eren, ondanks dat
  • Yas! Een nieuw patroon, eentje die al heel lang in de planning staat! Nog 4 dagen...  #crochet   #haken   #pattern   #crochetpattern 
  • Eindelijk , de 3e disney jurk is te verkrijgen als haakpatroon in onze webshop! ✨️Check onze bio en haak erop
  • GRATIS PATROON! Met dit koude ❄️ weer wil je buiten zo warm mogelijk blijven. Met dit patroon haak jij een
  • Spannend! Elke dag een stapje dichterbij! Vrijdag komt deze beauty online!  #haken   #crochet   #pattern   #patroon   #haakpatroon   #crochetpattern   #countdown   #aftellen   #disney 
  • Nieuw! Eindelijk live in de webshop! De Disney Assepoester jurk! Haak nu jouw Assepoester jurk met dit nieuwe patroon! Geniet
  • Whaaaaa, spannend! Hebben jullie al een idee?  #haken   #patroon   #haakpatroon   #sneakpeak   #crochet   #crochetpattern   #pattern   #disney   #countdown   #kayleygh 
  • Nog 1 dag... Ik herhaal: NOG MAAR 1 DAG! Wat een spanning! Morgen komt het patroon van deze disney jurk
  • Zelf had deze Disney prinses nooit verwacht iets anders te doen dan... Nog maar 3 dagen tot we weer kunnen
  • Wat doet deze Disney prinses het liefst? Nog maar 3 dagen tot we weer kunnen genieten van een nieuw patroon!
  • Nieuw! Eindelijk live in de webshop! De Disney Belle jurk! Haak nu jouw Belle jurk met dit nieuwe patroon! Geniet
  • NIEUW! Rapunzel jurk haakpatroon! Met pruik en Pascal uiteraard! Eindelijk is dit pareltje te verkrijgen voor jou! Ideaal voor jouw
  • Nog maar 1 dag! Ik herhaal: NOG MAAR 1 DAG! Morgen weten we welke prinses we gaan haken dit weekend.
  • De gehaakte-Disney-jurken-lijn gaat verder! Eind deze (werk-)week verwachten we weer een prachtig patroon van de volgende creatie!  #staytuned   #disney   #haken 
  • De gehaakte-Disney-jurken-lijn gaat verder! Eind deze (werk-)week verwachten we weer een prachtig patroon van de volgende creatie!  #staytuned   #disney   #haken 
  • Geen prinses zonder haar extra toevoeging, zo ook deze Disney prinses!  #staytuned   #disney   #haken   #crochet   #haakpatroon   #crochetpattern   #crochetdisney   #disneyhaken   #diy 
  • Nog maar 1 dag! Ik herhaal: NOG MAAR 1 DAG! Morgen weten we welke prinses we gaan haken dit weekend.

22 oktober 2015 – Operatie plus een nachtje in het Erasmus MC

Zo, eindelijk weer even achter mijn laptop om een berichtje voor jullie te typen. Ik weet niet of jullie het allemaal al hebben meegekregen, maar er is in de afgelopen tijd een hoop gebeurd rondom mijn gezondheid. Ik zal bij het begin beginnen en precies vertellen waarom er de laatste tijd niet zoveel geblogd is vanaf mijn kant.

Ik heb jullie 20 mei al laten weten dat er een neuspoliep in mijn neus was gevonden. Na deze tijd is er een hoop gebeurd. Zo zijn mijn hoofdpijnen steeds erger gewordne en kreeg ik steeds meer last van het feit dat ik minder concentratie kreeg. Alles bij elkaar heeft ervoor gezorgd dat ik 2 weken geleden er genoeg van had. En sindsdien is het allemaal heel erg snel gegaan!

2 weken geleden heb ik namelijk een afspraak gemaakt bij mijn huisarts. De hoofdpijnen werden elke dag zo erg dat ik vanaf het middaguur eigenlijk niks meer kon doen. Het was verschrikkelijk en ik merkte dat ik bijna niks meer kon doen of kon afspreken. Daar baalde ik enorm van, want dingen als bloggen of huiswerk kon gewoon niet meer.
Dus die vrijdag mocht ik bij de dokter komen. Nadat ik mijn klachten had uitgelegd, heeft de dokter meteen gebeld naar het Erasmus MC om een afspraak te maken met een neuroloog. De maandag hierna kon ik meteen langskomen. Ik kreeg een verwijsbrief voor de neuroloog waarmee de neuroloog op de hoogte werdt gesteld en vanaf daar zouden we gaan kijken of er iets aan de hoofdpijn gedaan kon worden.

De maandag erna moest ik om 14:00 uur bij de neuroloog zijn. Ik was netjes optijd en om 14:00 liep ik dus achter de assisitent van de neuroloog aan, het kamertje binnen. Hier heb ik een zee van vragen beantwoord, is er een uitgebreid neurologisch onderzoek gedaan en hebben ze de neuroloog erbij gehaald. Deze vertelde dat mijn poliep (niets meer dan een goedaardige tumor) op mijn zenuwen drukte waardoor mijn nekspieren aanspande. En aangezien dit de hele tijd gebeurde, was de hoofdpijn waarschijnlijk afkomstig door deze overbelaste zenuwen. Met een verwijsbrief voor een fysiotherapeute en het idee dat alles beter zou gaan als de tumor eruit as gehaald, ging ik weer naar huis.

En dag later gebeurde het wonder. Half september kreeg ik te horen (nadat ik zelf had gebeld) dat ik waarschijnlijk pas aan het einde van het jaar geholpen zou worden. Een grote teleurstelling als je je bedenkt dat je dan nog 3 maanden met die klachten moet rondlopen. Maar de dag na de neuroloog kreeg ik een mailtje.
Ik was bezig met mijn huiswerk en net toen ik wilde afsluiten, kreeg ik een mailtje. Een mailtje van het Erasmus MC. Ik zou de dinsdag erna geopereerd worden… Wauw!

Dus heb ik snel van alles geregeld. Ik heb contact gehad met school om alles te regelen, ik heb iedereen gebeld die er vanaf moest weten en ik heb het ziekenhuis gebeld om de afspraak te bevestigen. Ik was blij met het feit dat het eindelijk zover was, maar nu de datum vast stond werd alles ineens heel echt.
Het hele weekend heb ik van alles gedaan om mijn gedachte af te leiden. Gelukkig had ik al een hele hoop geplant om te doen, maar ik zorgde ervoor dat er geen enkele plek was om me druk te maken over de aankomende operatie. Zo had ik van vrijdag tot zaterdag de YA Sleepover (en het was geweldig!), zondag ging ik naar 100% Tuning in Ahoy en maandag ben ik naar de Apenheul geweest. Geen ruimte voor nadenken, dus geen stress.

Gisteren was het dan eindelijk zover. S’ ochtends (veel te) vroeg gingen mijn moeder en ik richting het Erasmus MC. Na een gesprek hier te hebben gehad, me daar te hebben gemeld en nog een aantal dingen te hebben ingevuld, werd ik naar mijn kamer gebracht. Ik kreeg te horen dat ik om 12:30 naar de OK zou worden gebracht. Dat betekende dat ik mezelf dus 3 uur moest vermaken. Nu denk ik dat je wel kan raden wat ik heb gedaan… Lezen!

Om 12:15 kwamen de zusters binnen om me mee te nemen naar de OK. Gelukkig had ik nog geen last van zenuwen dus lag ik redelijk rustig in mijn bed. Op de OK werd ik eerst in een kamer gelegd waar ik aan de hartmonitor werd gelegd. Ook werd er een infuus met zoutoplossing in mijn hand bevestigd en moest ik wachten tot de artsen me kwamen halen. Ondertussen kwamen verschillende mensen de kamer ingerold in hun bed die allemaal klaargemaakt moesten worden voor hun operatie. Bijna iedereen was enorm zenuwachtig. Dat maakte mij best trots, want ik had nog nergens last van.

Om 12:45 kwamen de doktoren me halen. Ik nam afscheid van de anesthesist en werd meegenomen naar de OK waar ik geopereerd zou worden. Ik had in totaal 6 mensen om me heen en me van alles voegen over mijn paardje. Het laatste wat ik weet is dat ze me beloofde dat ze het ras arabier gingen googelen om te kijken hoe hij eruit zag…
Het volgende wat ik weet is dat ik hoorde iemand zeggen dat ik rustig wakker kon worden. Het duurde ongeveer 5 minuten voor ik wist waar ik was. Na ongeveer een kwartier werd ik weer meegenomen en teruggebracht naar mijn eigen kamer. Mijn vader was inmiddels ook gearriveerd. Al snel hebben ze me even alleen gelaten zodat ik even een half uurtje voor mezelf had. Ik was best misselijk en duizelig dus ik heb een halfuurtje liggen doezelen. Hierna voelde ik me alleen maar beter en heb ik zelfs het eerste beetje gegeten.
Nadat mijn ouders terug kwamen, kwam de arts ook nog even langs. Hij vertelde dat de operatie goed was gegaan en dat hij alles had kunnen verwijderen. Na minimaal 7 jaar ben ik dus eindelijk tumorvrij! Wel moest ik nog een nachtje blijven voor het geval er enige complicaties zouden komen, maar gelukkig is dat niet gebeurd.

Vanochtend om 10:00 ben ik ontslagen uit het ziekenhuis en mocht ik naar huis. Tot nu toe gaat alles goed. Ik heb medicatie, maar die hoef ik niet zo vaak omdat ik bijna tot geen pijn heb. Het voelt alsof ik enorm verkouden ben. Af en toe heb ik het idee dat ik makkelijk een wandelingetje kan maken terwijl ik me een kwartier later een beetje beroert voel. Dan kruip ik ook lekker op de bank met een kop thee en mijn boek. Mijn hoofd is wel lichter en dat is een heel apart gevoel. Maar ik voel me gelukkig, want het is bijna allemaal voorbij.

En nu zit ik hier, mijn hele verhaal uit te typen. Mijn vader is momenteel aan het koken en ik heb iets wonderbaarlijks meegemaakt. Ik ruik, ik ruik namelijk de spek en het zoutige van de bacon. Ik heb het geproefd en het smaakt heerlijk. Ik kan niet wachten tot alles is genezen en ik alles weer kan ruiken en kan proeven zoals het hoort!
Ik beloof jullie dat ik weer meer ga bloggen, want als het goed is moet ik steeds langer weer achter mijn computer kunnen zitten. Manoman. Ik kan niet wachten! Jullie?

In ieder geval enorm bedankt voor het lezen!

Kus,
Kayleygh

Tags:
1 Reactie
  • sandra schuurmans
    Geplaatst op 17:53h, 21 oktober Beantwoorden

    Hoi Kayleygh,
    wat een verhaal super duidelijk geschreven het hoe en wat, fijn hoor dat je nu weer kan opknappen en alles weer aan zal kunnen strakjes en ook alles eten en ruiken hihihiihih
    geniet ervan meid.Gr sandra.

Geef een reactie