31 jul 19 maart 2015 – Dag Lieve Wendy
Vandaag kreeg ik slecht nieuws te horen. Ik wist al een aantal dagen dat het niet goed ging met het hondje van Jelle, maar vandaag belde Jelle me om te vertellen dat de dierenarts om half 4 zou komen om haar uit haar lijden te verlossen.
Ik zat op dat moment op de bank thuis, alleen. Toen ik eenmaal had opgehangen heb ik diep gezucht. Ik ken Wendy nu bijna 5 jaar, en ik vind ze geweldig. Ze houd van knuffelen, lekker wandelen, maar vooral van lekker luieren (het liefst in de zon of languit op Jelle zijn schoot).
Met een vol gevoel in mijn maag ben ik in de auto gestapt en naar Jelle toe gereden. Gelukkig was de sfeer hier luchtig, ook al lag er duidelijk iets op de loer wat ervoor zou zorgen dat de stemming met een vingerknip om zou slaan. En dat gebeurde.
We zaten met zijn drieën op de bank (Jelle, mijn schoonmoeder en ik) toen de deurbel ging. Nou zou je denken dat de honden zouden aanslaan bij het horen van de bel, maar bij Jelle thuis gaat dit anders. Hun hebben geen waakhonden, maar waak parkieten. Je raad het al, de parkieten begonnen te schreeuwen totdat de dierenarts in de kamer stond.
Jelle had Wendy al op schoot toen ze binnenkwam. Bij het zien van de dierenarts, kreeg ik een brok in mijn keel. ik heb even diep gezucht en Wendy nog een dikke knuffel en kus gegeven. Toen heb ik het andere hondje (Lara) op schoot genomen die ik niet heb losgelaten tot Wendy ons had verlaten.
Wendy, je was geweldig. Ik heb ontzettend genoten van je, van je knuffelen, van je rare buien, van je gekke manier van jeuken als je jeuk had aan je kont, van je hoge keffjes als er een andere hond voorbij kwam, je ochtendritueel om iemand helemaal te wassen als we nog in bed lagen, je mooie grote smekende ogen, je gekrabbel als je nog meer aandacht wilde of als onze aandacht voor jou verzwakte, en vooral jou, ik heb genoten van heel jou Wen.
Nu ben je weer bij je moeder, bij je vriendjes van vroeger. Je hebt goed gestreden, maar helaas verloren. Maar we zullen op je vriendjes passen, en we zullen jou niet vergeten.
Bedankt Wendy, voor alles. Rust zacht lieve meid…
Geen reactie's